Przejdź do głównej zawartości

Nowa tablica w Miadziole

Dzięki ofiarodawcom z Polski i pracy lokalnych Polaków, na cmentarzu wojskowym w Miadziole zainstalowano nową tablicę upamiętniającą bohaterów wojny z bolszewikami.

Foto: Stefan Łopacki

 Tablicę ufundował Związek Gmin Wiejskich Województwa Podlaskiego. Na cmentarzu w Miadziole postawili ją działacze szczuczyńskiego oddziału Związku Piłsudczyków RP na zlecenie Ambasady RP w Mińsku.

 W sobotę 28 października, do pracy zabrali się członkowie pododdziału Związku Piłsudczyków RP na Białorusi. Pomagał w pracach kamieniarskich, wykwalifikowany w tej dziedzinie działacz mińskiego oddziału Związku Polaków na Białorusi, Grzegorz Pawłowicz.

 Według Listy Strat Wojska Polskiego na nowej tablicy umieszczono nazwiska:

 Badura --- szer. 8 dyw.piech. 5 VI 1920
Bukowski Kacper strz. 47 p.strz. 3 VI 1920
Gałążewski Wincenty szer. 5 p.p.leg. 28 VII 1919
Gołaszewski Wincenty --- 5 p.p.leg. 28 VII 1919
Siwiec Jan strz. 47 p.strz. 3 VI 1920
Wojna Kazimierz strz. 47 p.strz. 2 VI 1920

 Poświęcenie tablicy upamiętniającej polskich żołnierzy poległych w wojnie z bolszewikami w latach 1919-1920 odbyło się 1 listopada z udziałem ambasadora Konrada Pawlika.

 "Upamiętniamy dzisiaj polskich żołnierzy, którzy polegli w latach 1919-1920 podczas wojny polsko-bolszewickiej" – mówił na cmentarzu w Miadziole ambasador RP Konrad Pawlik, dziękując wszystkim osobom zaangażowanym w dbanie o polskie groby i w odnowienie tablicy pamiątkowej.

 W czasie uroczystości odmówiono modlitwę za poległych żołnierzy, zapalono znicze i złożono kwiaty. Na cmentarzu w Miadziole obecni byli wierni z miejscowej parafii katolickiej Matki Boskiej Szkaplerznej. Poświęcenia tablicy dokonał miejscowy proboszcz.

 Na cmentarzu w Miadziole znajduje się kwatera polskich żołnierzy poległych w latach 1919-1920 oraz pomnik upamiętniający odzyskanie przez Polskę niepodległości, pochodzący z 1933 roku; został on zniszczony przez komunistów w latach 1939-1940.

 Kwaterę i pomnik odnowiły w roku 2014 miński oddział nieuznawanego przez białoruskie władze Związku Polaków na Białorusi we współpracy z Wydziałem Konsularnym polskiej placówki w Mińsku.

 Z okazji dnia Wszystkich Świętych i Święta Niepodległości pracownicy Ambasady RP i Wydziału Konsularnego w Mińsku tradycyjnie objeżdżają polskie groby i miejsca upamiętnień w Mińskim Okręgu Konsularnym.

 Uroczystość poświęcenia odrestaurowanej tablicy na cmentarzu w Miadziole ku czci żołnierzy poległych podczas wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku:




Źródło: Kresy.pl/Dzieje.pl/ foto: jups

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wizyta Marszałka Piłsudskiego w Postawach

O wizycie Piłsudskiego do Postaw po raz pierwszy usłyszałem w dzieciństwie od babci. Z tego, że ona opowiadała popamiętał tylko, że kobiety rzucały kwiaty na drogę, po której jechał samochód Marszałka. Jeszcze mówiła, że wszyscy Polacy bardzo lubili i poważali Piłsudskiego. Nazywały jego "nasz dziadek". Pełne szacunku stosunek do tego Wielkiego Człowieka babcia przeszmuglowała przez całe swoje życie. Nieraz słyszał od jej, że "gdyby był żywy Piłsudski, to ani Hitler, ani Stalin nie odważyli się by napaść na Polskę" . Marszałek Józef Piłsudski otrzymuje kwiaty od dziewczynki. Obok niego stoi mjr. Aleksander Prystor, 1926 - 1927, fot. NAC Informacji o tej wizycie zachowało się mało. Najprawdopodobniej to było w 1928 roku, kiedy Marszałek przyjeżdżał do Wilna. W 2011 roku była mieszkanka Postaw Maria Filipionok dała wywiadowi dla Cyfrowe Archiwum Pomorskich Kresowiaków: - Nie mogliście by trochę opowiedzieć o przyjeździe Piłsudskiego, to musi być bardzo c...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Na polach łazduńskich

Łazduny – wieś w rejonie iwiejskim obwodu grodzieńskiego na Białorusi. W drugiej połowie XIX wieku w pobliżu miasteczka Łazduny Korwin-Milewscy wybudowali pałac i duży park o tej samej nazwie. Później wokół majątku rozrosła się wieś, również o nazwie Łazduny. Następnie obie wsie nazywano różnie, np. Łazduny i Łazduny 1, Łazduny południowe i Łazduny północne. Obecnie Łazduny północne noszą oficjalnie nazwę Łazduny 1, a południowe Łazduny 2. Dobra te były dziedzictwem Radziwiłłów. W 1806 roku Dominik Hieronim Radziwiłł podarował Łazduny Józefowi Wołodkowiczowi i jego żonie Karolinie z Brzostowskich. Po 1810 roku majątek nabył Samuel Wołk-Łaniewski, który podarował go swojej wnuczce Weronice Wołk-Łaniewskiej zamężnej za Oskarem Korwin-Milewskim. Ostatnim właścicielem majątku był ich syn Hipolit Milewski. W czasach zaboru Łazduny, znalazły się na terenie ujezdu oszmiańskiego guberni wileńskiej, a po traktacie pokojowym w Rydze z 1921 roku w gminie Ługomowicze powiatu wołożyńskiego wojewódz...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Kresowe miasto Głębokie a Marszałek Piłsudski

Głębokie, to położone na Białorusi miasto powiatowe obwodu witebskiego. W dawnych czasach kresowe miasteczko w powiecie dziśnieńskim, nad brzegiem jeziora tegoż nazwiska, należało kolejno do magnackich rodów: Radziwiłłów, Korsaków, Zenowiczów, a po traktacie pokojowym w Rydze z 1921 roku wróciło do Rzeczypospolitej i stało się centrum administracyjnym dziśnieńskiego powiatu województwa wileńskiego. Głębokie, widok ogólny miasta przed 1930 r. CBN Polona Według opowieści Józef Piłsudski kilkakrotnie odwiedził Głębokie i okolice. Po akcji bezdańskiej w roku 1908 przez pewien czas ukrywał się w majątku Boryskowicze, należącym do Doboszyńskich. Gościł w Mosarzu, ale nie przywitali go zbytnio – właściciel, Kalikst Józef Piłsudski, unikał swego rewolucyjnego krewnego. Następnie, gdy Polska odrodziła się, a jego krewny został jej przywódcą, Kalikst Piłsudski bardzo żałował swojej nadmiernej ostrożności. Ale więzi rodzinne nadal nie zostały przerwane. W maju 1935 roku, kiedy zmarł Marszałek Jó...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej