Przejdź do głównej zawartości

Polska kwatera wojenna w Miorach

Miory - dawny powiat dziśnieński województwa wileńskiego II Rzeczypospolitej, obecnie obwód witebski na Białorusi.

Na miejscowym cmentarzu położonym przy trasie wylotowej w kierunku Dzisny znajduje się Polska kwatera wojenna. Pogrzebano tu kilkudziesięciu żołnierzy nieznanych Wojska Polskiego poległych podczas wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku:

MATUSKIEWICZ STANISŁAW, ułan 11 p.ułanów k.k.m. † 1920
WITKOWSKI, szer. WP † 1920

Pod dużym betonowym krzyżem znajduje się tablica z dwujęzycznym napisem:

"TU SPOCZYWA KILKUDZIESIĘCIU
ŻOŁNIERZY WOJSKA POLSKIEGO
POLEGŁYCH W 1920 ROKU
CZEŚĆ ICH PAMIĘCI
RODACY 2001
———
ТУТ СПАЧЫВАЕ НЕКАЛЬКІ ДЕСЯКАЎ
САЛДАТ ВОЙСКА ПОЛЬСКАГО
ЯКІЯ ЗАГІНУЛІ Ў 1920 ГОДЗЕ
ВЕЧНАЯ ІМ ПАМЯЦЬ
СУАЙЧЫННІКІ 2001"

W drugiej części cmentarza znajduje się kwatera 11. Pułku Ułanów Legionowych:

WIĘCKOWICZ WŁADYSŁAW, ułan 11 p.ułanów 1 szw. † 16 VI 1920
CIECHOWSKI KAZIMIERZ, ułan 11 p.ułanów k.k.m. † 16 VI 1920
SARNOWSKI STEFAN, ułan 18 p.ułanów † 7 VI 1920
DOMAGAŁA ZYGMUNT, st.ułan 11 p.ułanów † 7 VI 1920
SLIMA ANTONI, wachm. 11 p.ułanów † 7 VI 1920

Obok kwatery ułanów znajduje się grób:

WRZESINSKI FRANZ, ... Batl. II Essen † 12.08.1818

Kwatera 11. Pułku Ułanów Legionowych

W dniu 21 lipca 2018 roku rozpoczęliśmy prace renowacyjne kwatery 11. Pułku Ułanów Legionowych a kwatery żołnierzy nieznanych Wojska Polskiego na cmentarzu w Miorach.

Była skoszona trawa, a teren oczyszczony. Dużą część czasu zajęły ciężkie prace ziemne, należy było odkopać nagrobki które porównały się z powierzchnią ziemi oraz wyrównywać krzyże, co pochyliło się.

W przerwie na obiad i odpoczynek, kolega Dmitrij Matelenok opowiedział historię swojego pradziada:
"Pradziadek, Stefan Motylonek urodził się w grudniu 1901 roku zaścianek Popowszczyzna, gmina Miory, powiat brasław województwo wileńskie.
Weteran września 1939 roku i więzień gułagu. Służył pod komendą generała Władysława Andersa w 15. Batalionie Strzelców. W maju 1944 roku brał udział w bitwie o Monte Cassino.
Niestety nie przeżył wojny, poległ we Włoszech 9 lipca 1944 roku pod San Paulino w czasie przygotowań do decydującego starcia, bitwy o Ankonę.
Miejsce jego spoczynku Loreto, Włochy".

Następne po obiadu przeszły na drugą część cmentarza gdzie znajdowała się kwatera żołnierzy nieznanych Wojska Polskiego. Były poprawione nagrobki i krzyże.

Drugim etapem prac było przygotowanie do farbowania, tynk i szpachlówka krzyży i nagrobków.
Trzecim etapem było farbowanie, zasypane żwiru i przymocowane tabliczek.

Prace renowacyjne na cmentarzu w Miorach zostały zakończone 7 września 2018 roku.
Jesteśmy bardzo wdzięczni Ambasadzie RP w Mińsku za wsparcie tej pracy.

mjr ZPRP Denis Krawczenko















Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Kresowe miasto Głębokie a Marszałek Piłsudski

Głębokie, to położone na Białorusi miasto powiatowe obwodu witebskiego. W dawnych czasach kresowe miasteczko w powiecie dziśnieńskim, nad brzegiem jeziora tegoż nazwiska, należało kolejno do magnackich rodów: Radziwiłłów, Korsaków, Zenowiczów, a po traktacie pokojowym w Rydze z 1921 roku wróciło do Rzeczypospolitej i stało się centrum administracyjnym dziśnieńskiego powiatu województwa wileńskiego. Głębokie, widok ogólny miasta przed 1930 r. CBN Polona Według opowieści Józef Piłsudski kilkakrotnie odwiedził Głębokie i okolice. Po akcji bezdańskiej w roku 1908 przez pewien czas ukrywał się w majątku Boryskowicze, należącym do Doboszyńskich. Gościł w Mosarzu, ale nie przywitali go zbytnio – właściciel, Kalikst Józef Piłsudski, unikał swego rewolucyjnego krewnego. Następnie, gdy Polska odrodziła się, a jego krewny został jej przywódcą, Kalikst Piłsudski bardzo żałował swojej nadmiernej ostrożności. Ale więzi rodzinne nadal nie zostały przerwane. W maju 1935 roku, kiedy zmarł Marszałek Jó...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Ocalić od zapomnienia - Władysław Dąbrowski

W dniu 9 lipca 2020 roku członkowie oddziału Związku Piłsudczyków Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzili wyprawę rozpoznawczą w okolicach wsi Hermanowicze (wieś w rejonie szarkowszczyńskim obwodu witebskiego), aby sprawdzić informacje o grobach polskich żołnierzy poległych podczas wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku. mjr. Władysław Dąbrowski, fot. Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Odkryliśmy, że 5-6 kilometrów od wioski Hermanowicze, obok ruin fundamentów i piwnic dawnego majątku Podolszczyzna, znajduje się kwatera polskich żołnierzy na terenie o wymiarach około 20 na 20 metrów. W kwaterze znajduje się 6 grobów: 5 szeregowców (nazwiska są czytane) 30. Pułku Strzelców Kaniowskich, którzy polegli (zamordowani) w potyczce z bolszewikami dnia 6 czerwca 1920 roku, oraz grób polskiego oficera (według opowiadań). Jego pomnik znajduje się 5 metrów od grobów i leży w ziemi na skraju urwiska, co uniemożliwiło odkrycie napisu. Również przy wejściu znajduje się g...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Polska Organizacja Wojskowa - Fragmenty witebskie

W dziejach polskiej myśli niepodległościowej, reprezentowanej w latach 1914 - 1921 przez organizacje młodzieży w Rosji, Witebsk ma swoją piękną kartę i obok Moskwy i Kijowa był, jeśli nie najliczniejszem, to z pewnością najruchliwszem i najbardziej zwartem ideowo, kulturalnie i towarzysko środowiskiem ożywionej działalności, prowadzonej w pierwszym rzędzie w karnych szeregach zainicjowanego tu w jesieni roku 1915 harcerstwa polskiego. Zarówno kierownicy jak i szeregowcy harcerstwa wileńskiego rekrutowali się początkowo niemal wyłącznie z elementów napływowych z b. Królestwa i Wileńszczyzny. Godną uwagi cechą środowiska był pozytywny stosunek młodzieży do idei niepodległościowej, mającej tu grunt b. podatny, czego wyrazem może być do pewnego stopnia fakt, że zorganizowaną podk oniec r. 1915 pracę rozpoczęło z inicjatywy uczestnika walk legjonowych, (pseudonim Topór), który dotarłszy w tym czasie do Witebska, w charakterze emisarjusza, potrafił natchnąć młodzież zapałem i wiarą w pomyśln...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej