Przejdź do głównej zawartości

Z pobytu Marszałka Piłsudskiego w Baranowiczach

Marszałek Józef Piłsudski przybył do Baranowicz 30 października 1922 roku o godzinie 11 specjalnym pociągiem z Warszawy na dworzec Centralny, witany przez wojewodę nowogródzkiego Władysława Raczkiewicza oraz władze cywilne i wojskowe.

Dworzec kolejowy w Baranowiczach. Na fasadzie dworca widoczne tablica ku Józefowi Piłsudskiemu. Fot. Archiwum Ludwik Żuk

O godzinie 11.30 Marszałek Piłsudski został powitany przy bramie triumfalnej przez przedstawicieli miasta, organizacyj i instytucji społecznych, oddziały przysposobienia wojskowego i straż pożarną ze sztandarami. Poczem udał się w powozie, zaprzężonym w parę białych koni, w towarzystwie wojewody nowogródzkiego ulicą Szeptyckiego i Narutowicza do starostwa, gdzie w sali konferencyjnej przyjął delegację miasta oraz gmin powiatu baranowickiego, jak również organizacyj społecznych z terenu miasta i powiatu.

Józef Piłsudski w czasie konferencji w Starostwie w towarzyszenie wojewody nowogródzkiego Władysława Raczkiewicza i Szefa Kancelarii Cywilnej Stanisława Cara

Po przyjęciu delegacyj Marszałek Piłsudski odbył konferencję w gabinecie starosty z wojewodą Władysławem Raczkiewiczem, starostą Konstantym Rdułtowskim i burmistrzem Wacławem Terajewiczem. Następnie udał się na dworzec, skąd specjalnym pociągiem odjechał do Wilna około godzinie 15.

Marszałkowi Piłsudskiemu towarzyszył w Jego podróży, prócz adiutantów — Szef Kancelarii Cywilnej Stanisław Car.

Był to jedyny pobyt Marszałka Piłsudskiego w Baranowiczach po roku 1920. Na pamiątkę o pobycie Marszałka na głównej fasadzie dworca umieszczono tablicę pamiątkową. We wrześniu 1939 roku tablica została zerwana przez Sowietów.

Z pamiętnych uchwał Rady Miejskiej należy wymienić uchwałę z dnia 11 listopada 1924 roku nadającą obywatelstwo honorowe miasta Baranowicz Marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu.

W 1935 roku Powiatowy Komitet Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej (LOPP) urządził uroczystość pobrania ziemi z lotniska na kopiec Marszałka Piłsudskiego w Krakowie przy współudziale delegacyj stowarzyszeń i instytucji oraz delegacyj i oddziałów wszystkich rodzajów broni stacjonowanych w Baranowiczach, szkół średnich, powszechnych, publiczności w liczbie 6000 osób.

mjr. zw. Denis Krawczenko, Józef Piłsudski. Kresy w hołdzie Marszałkowi

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kresowe miasto Głębokie a Marszałek Piłsudski

Głębokie, to położone na Białorusi miasto powiatowe obwodu witebskiego. W dawnych czasach kresowe miasteczko w powiecie dziśnieńskim, nad brzegiem jeziora tegoż nazwiska, należało kolejno do magnackich rodów: Radziwiłłów, Korsaków, Zenowiczów, a po traktacie pokojowym w Rydze z 1921 roku wróciło do Rzeczypospolitej i stało się centrum administracyjnym dziśnieńskiego powiatu województwa wileńskiego. Głębokie, widok ogólny miasta przed 1930 r. CBN Polona Według opowieści Józef Piłsudski kilkakrotnie odwiedził Głębokie i okolice. Po akcji bezdańskiej w roku 1908 przez pewien czas ukrywał się w majątku Boryskowicze, należącym do Doboszyńskich. Gościł w Mosarzu, ale nie przywitali go zbytnio – właściciel, Kalikst Józef Piłsudski, unikał swego rewolucyjnego krewnego. Następnie, gdy Polska odrodziła się, a jego krewny został jej przywódcą, Kalikst Piłsudski bardzo żałował swojej nadmiernej ostrożności. Ale więzi rodzinne nadal nie zostały przerwane. W maju 1935 roku, kiedy zmarł Marszałek Jó...

Ocalić od zapomnienia - Władysław Dąbrowski

W dniu 9 lipca 2020 roku członkowie oddziału Związku Piłsudczyków Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzili wyprawę rozpoznawczą w okolicach wsi Hermanowicze (wieś w rejonie szarkowszczyńskim obwodu witebskiego), aby sprawdzić informacje o grobach polskich żołnierzy poległych podczas wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku. mjr. Władysław Dąbrowski, fot. Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Odkryliśmy, że 5-6 kilometrów od wioski Hermanowicze, obok ruin fundamentów i piwnic dawnego majątku Podolszczyzna, znajduje się kwatera polskich żołnierzy na terenie o wymiarach około 20 na 20 metrów. W kwaterze znajduje się 6 grobów: 5 szeregowców (nazwiska są czytane) 30. Pułku Strzelców Kaniowskich, którzy polegli (zamordowani) w potyczce z bolszewikami dnia 6 czerwca 1920 roku, oraz grób polskiego oficera (według opowiadań). Jego pomnik znajduje się 5 metrów od grobów i leży w ziemi na skraju urwiska, co uniemożliwiło odkrycie napisu. Również przy wejściu znajduje się g...

Polska Organizacja Wojskowa - Fragmenty witebskie

W dziejach polskiej myśli niepodległościowej, reprezentowanej w latach 1914 - 1921 przez organizacje młodzieży w Rosji, Witebsk ma swoją piękną kartę i obok Moskwy i Kijowa był, jeśli nie najliczniejszem, to z pewnością najruchliwszem i najbardziej zwartem ideowo, kulturalnie i towarzysko środowiskiem ożywionej działalności, prowadzonej w pierwszym rzędzie w karnych szeregach zainicjowanego tu w jesieni roku 1915 harcerstwa polskiego. Zarówno kierownicy jak i szeregowcy harcerstwa wileńskiego rekrutowali się początkowo niemal wyłącznie z elementów napływowych z b. Królestwa i Wileńszczyzny. Godną uwagi cechą środowiska był pozytywny stosunek młodzieży do idei niepodległościowej, mającej tu grunt b. podatny, czego wyrazem może być do pewnego stopnia fakt, że zorganizowaną podk oniec r. 1915 pracę rozpoczęło z inicjatywy uczestnika walk legjonowych, (pseudonim Topór), który dotarłszy w tym czasie do Witebska, w charakterze emisarjusza, potrafił natchnąć młodzież zapałem i wiarą w pomyśln...