Przejdź do głównej zawartości

Z pobytu Marszałka Piłsudskiego w Baranowiczach

Marszałek Józef Piłsudski przybył do Baranowicz 30 października 1922 roku o godzinie 11 specjalnym pociągiem z Warszawy na dworzec Centralny, witany przez wojewodę nowogródzkiego Władysława Raczkiewicza oraz władze cywilne i wojskowe.

Dworzec kolejowy w Baranowiczach. Na fasadzie dworca widoczne tablica ku Józefowi Piłsudskiemu. Fot. Archiwum Ludwik Żuk

O godzinie 11.30 Marszałek Piłsudski został powitany przy bramie triumfalnej przez przedstawicieli miasta, organizacyj i instytucji społecznych, oddziały przysposobienia wojskowego i straż pożarną ze sztandarami. Poczem udał się w powozie, zaprzężonym w parę białych koni, w towarzystwie wojewody nowogródzkiego ulicą Szeptyckiego i Narutowicza do starostwa, gdzie w sali konferencyjnej przyjął delegację miasta oraz gmin powiatu baranowickiego, jak również organizacyj społecznych z terenu miasta i powiatu.

Józef Piłsudski w czasie konferencji w Starostwie w towarzyszenie wojewody nowogródzkiego Władysława Raczkiewicza i Szefa Kancelarii Cywilnej Stanisława Cara

Po przyjęciu delegacyj Marszałek Piłsudski odbył konferencję w gabinecie starosty z wojewodą Władysławem Raczkiewiczem, starostą Konstantym Rdułtowskim i burmistrzem Wacławem Terajewiczem. Następnie udał się na dworzec, skąd specjalnym pociągiem odjechał do Wilna około godzinie 15.

Marszałkowi Piłsudskiemu towarzyszył w Jego podróży, prócz adiutantów — Szef Kancelarii Cywilnej Stanisław Car.

Był to jedyny pobyt Marszałka Piłsudskiego w Baranowiczach po roku 1920. Na pamiątkę o pobycie Marszałka na głównej fasadzie dworca umieszczono tablicę pamiątkową. We wrześniu 1939 roku tablica została zerwana przez Sowietów.

Z pamiętnych uchwał Rady Miejskiej należy wymienić uchwałę z dnia 11 listopada 1924 roku nadającą obywatelstwo honorowe miasta Baranowicz Marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu.

W 1935 roku Powiatowy Komitet Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej (LOPP) urządził uroczystość pobrania ziemi z lotniska na kopiec Marszałka Piłsudskiego w Krakowie przy współudziale delegacyj stowarzyszeń i instytucji oraz delegacyj i oddziałów wszystkich rodzajów broni stacjonowanych w Baranowiczach, szkół średnich, powszechnych, publiczności w liczbie 6000 osób.

mjr. zw. Denis Krawczenko, Józef Piłsudski. Kresy w hołdzie Marszałkowi

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Ocalić od zapomnienia - Władysław Dąbrowski

W dniu 9 lipca 2020 roku członkowie oddziału Związku Piłsudczyków Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzili wyprawę rozpoznawczą w okolicach wsi Hermanowicze (wieś w rejonie szarkowszczyńskim obwodu witebskiego), aby sprawdzić informacje o grobach polskich żołnierzy poległych podczas wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku. mjr. Władysław Dąbrowski, fot. Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Odkryliśmy, że 5-6 kilometrów od wioski Hermanowicze, obok ruin fundamentów i piwnic dawnego majątku Podolszczyzna, znajduje się kwatera polskich żołnierzy na terenie o wymiarach około 20 na 20 metrów. W kwaterze znajduje się 6 grobów: 5 szeregowców (nazwiska są czytane) 30. Pułku Strzelców Kaniowskich, którzy polegli (zamordowani) w potyczce z bolszewikami dnia 6 czerwca 1920 roku, oraz grób polskiego oficera (według opowiadań). Jego pomnik znajduje się 5 metrów od grobów i leży w ziemi na skraju urwiska, co uniemożliwiło odkrycie napisu. Również przy wejściu znajduje się g...

Na polach łazduńskich

Łazduny – wieś w rejonie iwiejskim obwodu grodzieńskiego na Białorusi. W drugiej połowie XIX wieku w pobliżu miasteczka Łazduny Korwin-Milewscy wybudowali pałac i duży park o tej samej nazwie. Później wokół majątku rozrosła się wieś, również o nazwie Łazduny. Następnie obie wsie nazywano różnie, np. Łazduny i Łazduny 1, Łazduny południowe i Łazduny północne. Obecnie Łazduny północne noszą oficjalnie nazwę Łazduny 1, a południowe Łazduny 2. Dobra te były dziedzictwem Radziwiłłów. W 1806 roku Dominik Hieronim Radziwiłł podarował Łazduny Józefowi Wołodkowiczowi i jego żonie Karolinie z Brzostowskich. Po 1810 roku majątek nabył Samuel Wołk-Łaniewski, który podarował go swojej wnuczce Weronice Wołk-Łaniewskiej zamężnej za Oskarem Korwin-Milewskim. Ostatnim właścicielem majątku był ich syn Hipolit Milewski. W czasach zaboru Łazduny, znalazły się na terenie ujezdu oszmiańskiego guberni wileńskiej, a po traktacie pokojowym w Rydze z 1921 roku w gminie Ługomowicze powiatu wołożyńskiego wojewódz...

Kresowe miasto Głębokie a Marszałek Piłsudski

Głębokie, to położone na Białorusi miasto powiatowe obwodu witebskiego. W dawnych czasach kresowe miasteczko w powiecie dziśnieńskim, nad brzegiem jeziora tegoż nazwiska, należało kolejno do magnackich rodów: Radziwiłłów, Korsaków, Zenowiczów, a po traktacie pokojowym w Rydze z 1921 roku wróciło do Rzeczypospolitej i stało się centrum administracyjnym dziśnieńskiego powiatu województwa wileńskiego. Głębokie, widok ogólny miasta przed 1930 r. CBN Polona Według opowieści Józef Piłsudski kilkakrotnie odwiedził Głębokie i okolice. Po akcji bezdańskiej w roku 1908 przez pewien czas ukrywał się w majątku Boryskowicze, należącym do Doboszyńskich. Gościł w Mosarzu, ale nie przywitali go zbytnio – właściciel, Kalikst Józef Piłsudski, unikał swego rewolucyjnego krewnego. Następnie, gdy Polska odrodziła się, a jego krewny został jej przywódcą, Kalikst Piłsudski bardzo żałował swojej nadmiernej ostrożności. Ale więzi rodzinne nadal nie zostały przerwane. W maju 1935 roku, kiedy zmarł Marszałek Jó...