Przejdź do głównej zawartości

Gruszewka - Na straży pamięci

Grób nieznanego żołnierza Wojska Polskiego poległego w czasie wyprawy kijowskiej podczas wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku znajduje się na cmentarzu parafialnym w polskiej wsi Gruszewka we wschodniej Białorusi.

Grób nieznanego żołnierza Wojska Polskiego na cmentarzu w Gruszewkach, 17 kwietnia 2019

Prowadzi tam jedna polna droga, wiodąca przez głęboki las. We wsi mieszkają tylko Polacy, jest ich 60. Znajduje się ona 60 km od Czarnobyla w rejonie narowelskim obwodu homelskiego.

W roku 2017, starsza babcia z domu Sikorska opowiadała:
"Ciało żołnierza wiosną 1921 r. w trakcie orki znalazł mój ojciec. Leżało po prostu na jego polu, kilkaset metrów za wsią, będąc już w mocnym rozkładzie.  Ojciec przeniósł szczątki na pobliski cmentarzyk i pochował, stawiając drewniany krzyż. Podczas przenoszenia zwłok zatruł się trupim jadem, tak iż ledwo przeżył".

To był żołnierz Polski - zachowały się resztki munduru i orzełek, według relacji miał też krzyżyk katolicki. O tym wiedziała z opowiadań ojca, ktorym ponoc wszystko zakopał razem ze szczątkami.

W końcu kwietnia 2019 roku grób nieznanego żołnierza Wojska Polskiego został odnowiony przez Piłsudczyków.

Wszystkie materiały budowlane oraz tablica pamiątkowa były sfinansowane przez Ambasadę RP w Mińsku.

mjr ZPRP Denis Krawczenko








Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Kresowe miasto Głębokie a Marszałek Piłsudski

Głębokie, to położone na Białorusi miasto powiatowe obwodu witebskiego. W dawnych czasach kresowe miasteczko w powiecie dziśnieńskim, nad brzegiem jeziora tegoż nazwiska, należało kolejno do magnackich rodów: Radziwiłłów, Korsaków, Zenowiczów, a po traktacie pokojowym w Rydze z 1921 roku wróciło do Rzeczypospolitej i stało się centrum administracyjnym dziśnieńskiego powiatu województwa wileńskiego. Głębokie, widok ogólny miasta przed 1930 r. CBN Polona Według opowieści Józef Piłsudski kilkakrotnie odwiedził Głębokie i okolice. Po akcji bezdańskiej w roku 1908 przez pewien czas ukrywał się w majątku Boryskowicze, należącym do Doboszyńskich. Gościł w Mosarzu, ale nie przywitali go zbytnio – właściciel, Kalikst Józef Piłsudski, unikał swego rewolucyjnego krewnego. Następnie, gdy Polska odrodziła się, a jego krewny został jej przywódcą, Kalikst Piłsudski bardzo żałował swojej nadmiernej ostrożności. Ale więzi rodzinne nadal nie zostały przerwane. W maju 1935 roku, kiedy zmarł Marszałek Jó...

Ocalić od zapomnienia - Władysław Dąbrowski

W dniu 9 lipca 2020 roku członkowie oddziału Związku Piłsudczyków Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzili wyprawę rozpoznawczą w okolicach wsi Hermanowicze (wieś w rejonie szarkowszczyńskim obwodu witebskiego), aby sprawdzić informacje o grobach polskich żołnierzy poległych podczas wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku. mjr. Władysław Dąbrowski, fot. Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. mjr. Władysława Raginisa Odkryliśmy, że 5-6 kilometrów od wioski Hermanowicze, obok ruin fundamentów i piwnic dawnego majątku Podolszczyzna, znajduje się kwatera polskich żołnierzy na terenie o wymiarach około 20 na 20 metrów. W kwaterze znajduje się 6 grobów: 5 szeregowców (nazwiska są czytane) 30. Pułku Strzelców Kaniowskich, którzy polegli (zamordowani) w potyczce z bolszewikami dnia 6 czerwca 1920 roku, oraz grób polskiego oficera (według opowiadań). Jego pomnik znajduje się 5 metrów od grobów i leży w ziemi na skraju urwiska, co uniemożliwiło odkrycie napisu. Również przy wejściu znajduje się g...

Polska Organizacja Wojskowa - Fragmenty witebskie

W dziejach polskiej myśli niepodległościowej, reprezentowanej w latach 1914 - 1921 przez organizacje młodzieży w Rosji, Witebsk ma swoją piękną kartę i obok Moskwy i Kijowa był, jeśli nie najliczniejszem, to z pewnością najruchliwszem i najbardziej zwartem ideowo, kulturalnie i towarzysko środowiskiem ożywionej działalności, prowadzonej w pierwszym rzędzie w karnych szeregach zainicjowanego tu w jesieni roku 1915 harcerstwa polskiego. Zarówno kierownicy jak i szeregowcy harcerstwa wileńskiego rekrutowali się początkowo niemal wyłącznie z elementów napływowych z b. Królestwa i Wileńszczyzny. Godną uwagi cechą środowiska był pozytywny stosunek młodzieży do idei niepodległościowej, mającej tu grunt b. podatny, czego wyrazem może być do pewnego stopnia fakt, że zorganizowaną podk oniec r. 1915 pracę rozpoczęło z inicjatywy uczestnika walk legjonowych, (pseudonim Topór), który dotarłszy w tym czasie do Witebska, w charakterze emisarjusza, potrafił natchnąć młodzież zapałem i wiarą w pomyśln...